Het witte tapijt

Nog 6 keer slapen en het is Kerstmis. Siegfried heeft me verteld dat het een drukke periode voor mij zal worden. We zullen tijdens de komende weken vaak vrienden en familie gaan bezoeken. Ik zal dus mijn beste pootje moeten voorzetten. Misschien krijg ik dan hier of daar ook wel een cadeautje.
In afwachting van de feestdagen hebben we tijdens de ochtendwandeling een paar foto's gemaakt in mijn habitat. Mooi hé...te midden van al die fruitbomen.
Oh ja...toen we deze morgen in een weide aan het oefenen waren, hebben we flink tegen onze voeten gekregen van een meneer met een dikke 4x4. Siegfried zei me dat het de jachtwachter was. Ik mag blijkbaar niet zonder leiband rondlopen in de velden omdat ik dan de konijntjes, de hazen, de fazanten en de wilde eenden verjaag. Hoe kan ik in godsnaam dan een stay oefenen op grotere afstand. Ik ben geen jachthond die achter de wilde beestjes aanzit ! Ik ben verdomme een BORDER, in hart en nieren !
Ik ben languit in de sneeuw gaan liggen tijdens de woordenwisseling en eigenlijk viel die vent nog wel mee. Hij vond met zelfs een leuk hondje dat al heel goed luisterde voor mijn leeftijd. Maar ondanks mijn lief smoeltje mag ik niet meer zonder leiband rondhuppelen.

Voor de liefhebbers ben ik heel even voor het oog van de camera gaan lopen. Ja ja, ik weet het...aan het voetenwerk op de catwalk is nog veel werk !